Zo net voor de zomervakantie komt er nog een leerling langs. Er wordt gevreesd dat deze hoogbegaafde leerling uit gaat vallen. De school weet het niet meer. Als een soort laatste sprong: een klas overslaan in september. Wat is de gedachte achter die sprong in klassen? Meer uitdaging bieden om de onder-prikkeling tegen te gaan.

De leerling is echter wel HB gediagnosticeerd, maar het MILS profiel* laat daar geen typische kenmerken van zien in de leervoorkeuren (leerlingen kunnen natuurlijk op veel gebieden meer begaafd zijn). Er is sprake van zowel onder- als overprikkeling vertellen de ouders. Gaat een klas overslaan dan werken? Niemand is er echt gerust op, school niet en ouders ook niet. Dan maar een MILS coach laten kijken.

Het is een aaangrijpend verhaal als ik het zo hoor. De leerling geeft zelf aan als oplossing te zien: geen verantwoordelijkheid voor wat dan ook te nemen (ook niet voor zichzelf), spanning te vermijden, stress te vermijden en er zo voor te zorgen dat de prikkels van binnenuit, ja ook die zijn er, onder controle te houden zijn.

Echt een grote puzzel, deze leerling. Het belang van het nagesprek met de MILS coach wordt zeer duidelijk bij deze leerling: die geeft zelf namelijk aan liever niet te lezen. Als er geleerd of gelezen moet worden, wil de leerling dat wel met anderen samendoen, maar liever niet alleen. Samen met anderen leren is voor deze leerling dé manier om informatie het brein in te krijgen. Dat wordt geheel bevestigd door de MILS hoge score op samen leren: 32. Dat geeft al duidelijke handvatten, maar wat te doen met dat lezen?

Thuis pakt de leerling ook geen boek op, vertellen de ouders. Hij heeft 20 op woordslim, wat duidt op een aanleg om met lichte inspanning te kunnen lezen. Het verhaal van de leerling over zijn leesvoorkeuren matcht niet met deze score 20.

Dit is het signaal voor de MILS coach dat er mogelijk fysiek iets niet optimaal gaat met het binnen komen van de letters en woorden in het brein. Mogelijk raakt het brein gestrest als het langere tijd letters/woorden moet lezen. Dat heet ‘Visuele stress’, legt de MILS coach uit.

De MILS coach in kwestie heeft nog niet de mogelijkheid gehad om de eenvoudige screening die wij daarop doen uit te voeren. Er was maar één uur voor het onderzoek ingepland. Ze gaat dat nog voor de zomervakantie proberen te doen.

Jij en ik moeten dus nog even wachten op deze ontknoping. Als de MILS coach sterke visuele stress aantreft kunnen we namelijk meer doen. Dan zijn er hulpmiddelen en kunnen we doorverwijzen naar gespecialiseerde functioneel optometristen die veel voor dit soort breinen kunnen betekenen.

Voor nu waren de leerling en school al blij met de vele tips en leerstrategieën die aangereikt konden worden rond zijn voorkeur voor samen leren.

Wordt vervolgd.

Het MILS onderzoek is een korte inventarisatie van leervoorkeuren. Deze leervoorkeuren worden door een gecertificeerde MILS coach in een nagesprek inzichtelijk gemaakt. Er kan gescoord worden tussen 0 – 36. Op de leervoorkeur ‘samen leren’, zien we hier een gemiddelde score. De meeste leerlingen met deze score moeten 3 – 4 keer aan de slag met een tekst om een voldoende te halen.  In de database (meer dan 15.000 MILS zijn er afgenomen) zien we dat een score van 20 relatief laag is voor het onderwijs. De meeste leerlingen op regulier VO scholen scoren 16 of hoger in de database.